ambasadorzy archiwistyki społecznej

Z wykształcenia jest filolożką polską, z zawodu bibliotekarką. Od ponad 10 lat pracuje w Gminnej Bibliotece Publicznej w Raszynie. Od wielu lat należy do sieci aktywnych bibliotekarzy LABiB. W 2018 r. Została laureatką Listy 100 osób, które przyczyniły się do rozwoju umiejętności cyfrowych (wyróżnienie przyznawane jest przez Szerokie Porozumienie na Rzecz Umiejętności Cyfrowych Polsce). Poza standardową biblioteczną pracą z książką zajmuje się też edukacją najmłodszych czytelników i promocją działań biblioteki online i offline. Od 2016 roku prowadzi raszyńskie Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej, pozyskując związane z regionem archiwalia. W wolnych chwilach łapie z synami Pokemony i – oczywiście – dużo czyta.

Ukończył studia podyplomowe z archiwistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Od 2014 roku w Białostockim Ośrodku Kultury prowadzi Mediatekę CLZ – archiwum historii mówionej miasta i regionu. Odpowiadał za stworzenie Pracowni Digitalizacji w BOK, obecnie kieruje jej pracami. W swojej pracy odpowiada m.in. za pozyskanie, opracowanie i udostępnianie materiałów do archiwum oraz za jego stronę internetową. Brał udział w wielu projektach dokumentacyjnych zakończonych wydawnictwami, wystawami i działaniami edukacyjnymi. Współpracował przy realizacji takich projektów jak: „Podlaskie Zbiory Cyfrowe” w Podlaskim Instytucie Kultury, „Suwalskie pogotowie cyfrowe” w Bibliotece Publicznej w Suwałkach, projekt „100 100-latków na 100-lecie” z Ośrodkiem Pamięć i Przyszłość, „Polacy w Argentynie” i „Na tatarskim szlaku” z Fundacją Ośrodka KARTA. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historii Mówionej - od 2019 r. w zarządzie stowarzyszenia, gdzie odpowiada za przygotowanie warsztatów i szkoleń.

Jest regionalistą, pracuje w Bibliotece Publicznej im. Jarosława Iwaszkiewicza w Sępólnie Krajeńskim, gdzie koordynuje działania Cyfrowego Archiwum Tradycji Lokalnej. Jest autorem m.in. szkiców z dziejów Sępólna Krajeńskiego pt. „Krajeński las rzeczy”, przeszło 100 artykułów i infografik publikowanych w lokalnej prasie, autorem wystaw (m.in. „Rozgość się, Polsko”, „Grudzińscy - non omnis moriar”) i wielu innych projektów poświęconych historii lokalnej, takich jak wirtualna mapa Sępólna i okolic w okresie II RP, czy strona internetowa komierowscy.pl, poświęcona Komierowskim z Komierowa. O archiwistyce społecznej mówi m.in., że „pomaga nam lepiej zrozumieć miejsce, w którym jesteśmy”. Przeczytaj, co jeszcze opowiada o swojej przygodzie z archiwistyką i historią lokalną.

Jest menedżerką kultury z doświadczeniem w instytucjach samorządowych i organizacjach pozarządowych, specjalistką ds. pozyskiwania funduszy, animatorką, badaczką i choreografką. Była członkinią Rady przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego (do roku 2015) oraz Małopolskiej Rady Działalności Pożytku Publicznego (do roku 2013). Jest założycielką i prezeską Fundacji ARTS. Do 2019 roku, jako dyrektorka Gminnego Ośrodka Kultury i Sportu w Wiśniowej, włączyła się w działania na rzecz ratowania jedynej w Polsce drewnianej bożnicy z początku XX wieku zachowanej w niezmienionym stanie. Współpracuje ze środowiskami naukowymi, prowadząc projekty badawcze i animacyjne związane z wielokulturowym dziedzictwem Małopolski. Jest współautorką książki „Handmade in Wiśniowa. Wiśniowsko rócno robota. O najbardziej materialnym z niematerialnych aspektów dziedzictwa kulturowego w pogranicznej gminie Wiśniowa”. Jako choreografka specjalizuje się w polskich tańcach narodowych (Regionalny Zespół Banda Burek, Zespół Pieśni i Tańca „Ziemia Myślenicka”, Zespół „Wadowice”). Jako uczestniczka sieci Liderów Dialogu jest zaangażowana w dialog polsko-żydowski.

Z wykształcenia jest anglistką i menedżerką, ma ponad 20 lat doświadczenia w zarządzaniu organizacjami pozarządowymi. Jest założycielką i prezeską Fundacji im. Stanisława Flisa „Archiwa Pomorskie”, powołanej dla uczczenia pamięci Stanisława Flisa i dla realizacji bliskich mu celów. Fundacja działa prężnie w Gdańsku, sieciując funkcjonujące tam archiwa społeczne. Wspiera je, organizuje konferencje, liczne szkolenia i warsztaty, wydaje publikacje i organizuje konkursy dla młodzieży. Iwona Flis jest także aktywną członkinią gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Archiwistów Polskich, w partnerstwie z którym od 5 lat realizuje różne projekty skierowane do środowiska archiwistów społecznych na Pomorzu. Obecnie przygotowuje pracę doktorską na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego poświęconą Polskiemu Instytutowi Naukowemu w Ameryce i prowadzonemu przez niego archiwum społecznemu.

Jest prezeską Fundacji Rzeszowskiej zajmującej się kształtowaniem regionalnej tożsamości. Tworzy, eksperymentuje i koordynuje działania na styku kultury, edukacji, multimediów i aktywizmu społecznego. Została uhonorowana nagrodą Prezydenta Miasta Rzeszowa za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury oraz promocji miasta. Zainicjowała i koordynowała autorskie projekty kulturalne, m.in.: „Mikrohistorie” z Muzeum Historii Polski, „Czas w kadrze zatrzymany – Edward Janusz i jego fotografie”, czy „UCHO – dźwiękowy wehikuł”. Zajmuje się edukacją filmową i regionalną, jest współtwórczynią rzeszowskich produkcji dokumentalnych: „Rzeszowskie janusze. Rodzina”, czy „SEDNO – społecznościowy film dokumentalny”. Pracowała z młodzieżą, z osobami dorosłymi, z seniorami, z różnymi grupami społecznymi, w tym z osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym. Inspiracje do działania znajduje w ludziach.

Jest antropolożką kultury, kulturoznawczynią, menedżerką i animatorką kultury, ekspertką ds. ochrony i zarządzania dziedzictwem i pamięcią kulturową oraz międzykulturowości. Jest adiunktem w Katedrze Zarządzania Kulturą UKSW w Warszawie, etnoekspertką i Przewodniczącą Rady Programowej w Fundacji ARTS, współtwórczynią Kooperatywnego Ośrodka Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego K-ORSO. Została laureatką XI edycji Konkursu Narodowego Centrum Kultury na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk o kulturze, której efektem jest książka „FESTUM FOLKLORICUM. Performatywność folkloru w kulturze współczesnej. Rzecz o międzykulturowych festiwalach folklorystycznych”. Jest także współautorką książki „Handmade in Wiśniowa. Wiśniowsko rócno robota. O najbardziej materialnym z niematerialnych aspektów dziedzictwa kulturowego w pogranicznej gminie Wiśniowa”. Badania naukowe łączy z praktyką jako ekspertka i mentorka dla organizacji kultury, festiwali i mediów, menadżerka i animatorka przedsięwzięć naukowych i kulturalnych, członkini krajowych i międzynarodowych stowarzyszeń oraz sieci akademickich i kulturalnych.